Zelfredzaamheid is belangrijk omdat het individuen in staat stelt om voor zichzelf te zorgen en hun eigen problemen op te lossen, zonder afhankelijk te zijn van anderen. Dit kan bijdragen aan een gevoel van autonomie en onafhankelijkheid, wat op zijn beurt kan leiden tot meer zelfvertrouwen en een hogere kwaliteit van leven.
Daarnaast kan zelfredzaamheid ook bijdragen aan de maatschappij als geheel, omdat het de last op de sociale systemen kan verminderen. Mensen die zelfredzaam zijn hebben bijvoorbeeld minder snel hulp nodig van overheidsinstanties, gezondheidszorg of sociale diensten, waardoor de druk op deze systemen afneemt.
Bovendien kan zelfredzaamheid bijdragen aan de veiligheid en het welzijn van individuen. Door te weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen en hun eigen problemen kunnen oplossen, kunnen mensen zich beter voorbereiden op noodsituaties of rampen. Ze kunnen ook beter omgaan met uitdagingen in het dagelijks leven, zoals financiële problemen, werkloosheid of gezondheidsproblemen.
Waarom methode?
Het idee achter de techniek is eenvoudig; als je 5x achter elkaar een ‘waarom’-vraag stelt zal de oorzaak van je probleem duidelijk worden. Met de techniek kun je laag-voor-laag de symptomen ‘afpellen’ die je het zicht op het echte probleem ontnemen. Vervolgens kun je de ware bron van je probleem elimineren.
De jongere gaat niet meer op tijd naar bed omdat dat moet, maar omdat hij merkt dat hij zijn slaap nodig heeft om dat belangrijke proefwerk te kunnen halen. En de inzet voor school komt niet meer voort uit stimulatie door de ouders maar wordt door de jongere getoond om aan die leuke vervolgopleiding te kunnen beginnen. Steeds minder regels zijn nodig omdat de jongere steeds zelfstandig kan bepalen wat goed voor hem of haar en de omgeving is. Een belangrijk onderdeel van zelfredzaamheid op deze leeftijd is de zelfverzorging wordt verstaan het verzorgen van je eigen lichaam, je zelf kleden, eten en drinken, toiletgang en persoonlijk hygiëne. Ook regie in het maken van je huiswerk, het zelf naar school kunnen gaan, de vrijheid om vriendjes te bezoeken en buiten te spelen. In een perfecte wereld is de toekomst van ons allemaal.
We moeten ons bovendien voorbereiden op het in gebruik nemen van een Persoonlijke Gezondheidsomgeving , die volgend jaar zomer verplicht wordt. Vanaf 1 juli 2020 moeten patiënten via een PGO op een veilige manier kunnen communiceren met zorginformatiesystemen van zorgaanbieders. Met patient empowerment wordt simpelweg bedoeld dat patiënten meer macht krijgen. Omdat ze meer informatie tot hun beschikking hebben over hun eigen gezondheid. En door nieuwe technieken zelf meer kunnen meten en analyseren, waardoor ze zelfstandiger worden als het gaat om nastreven van gezondheid. Diabetici bijvoorbeeld meten al heel wat jaren zelf hun bloedsuikerspiegel.
Is Van Mij fase?
Deze fase begint zich meestal te ontwikkelen wanneer je kind achttien maanden oud is. ‘Is van mij’ en ‘mijn’ zijn een van de eerste woorden die kinderen gebruiken. Hoewel ze eerst vaak mama en papa zullen zeggen, beseffen ze al snel dat ze een voorwerp heel eenvoudig kunnen claimen door één krachtig woord te gebruiken.
Maar we zien dat in de huidige ruimtelijke ontwerpen nog weinig aandacht wordt besteed aan de gezondheid van kwetsbare ouderen. Ook maken ontwerpers nog weinig gebruik van de wetenschappelijke kennis over de invloed van de leefomgeving op gezondheid. Verder worden kwetsbare ouderen nog te weinig bij het ontwerp betrokken.
- Spieren willen bewegen, als ze niet voldoende bewegen kan het lichaam onrustig worden.
- Hij richtte in 2009 de World Wide Web Foundation op die als doel heeft om het web open te maken als een publiek goed en een grond- recht.
- ØWe willen dat burgers met een ondersteuningsvraag de weg weten te vinden naar hulp en voorzieningen.
- Het begint ermee, dat je je kind vaardigheden bijbrengt die hij nodig heeft om dingen zelfstandig te doen.
- En op financieel gebied wordt het bijvoorbeeld genoemd door de Topvrouw van het Jaar, Ingrid de Graaf.
- En niet alleen voor ouderen geldt dat professionals inzetten op zo groot mogelijke zelfredzaamheid.
Uitgaande van zelfredzaamheid en verantwoordelijkheid betekent dus ook dat maatschappelijke ondersteuning zoveel mogelijk door de inwoners zelf wordt geregeld en zo dicht mogelijk in de buurt. Het overnemen van de regie door de gemeente is nodig als inwoners zelf verloren zijn of de noodzakelijke ondersteuning ‘zorgwekkend mijden’. Met behulp van wijkgericht werken en sociale zaken moet maatschappelijke ondersteuning in de wijk op orde worden gebracht.
Hoe kom je achter een probleem?
- Wat is het probleem?
- Waarom is het belangrijk?
- Waarom moet dit probleem nu worden opgelost?
- Wie wordt geraakt door dit probleem?
- Hoe vaak (en wanneer) komt het probleem voor?
- Wat zijn de gevolgen als je geen oplossing kunt vinden?
- Wat is de oorzaak van je probleem?
Vraaggericht en een brede intake vormen hierbij de uitgangspunten. We willen de ondersteuningsbehoefte van inwoners van Bergen centraal stellen. Er zijn nog geen exacte cijfers voorhanden over de omvang van bovenstaande doelgroep.
Welke factoren hebben invloed op zelfredzaamheid?
Zoals in de inleiding al vermeld staat gaat het Rode Kruis uit van drie factoren die zelfredzaamheid beïnvloeden. Dit zijn de factoren risicobewustzijn, kennis en vaardigheden en netwerk. Het vergroten van ten minste één van deze factoren leidt tot een grotere zelfredzaamheid.
Eigen regie in de zorg en de zelfredzaamheid van de patiënt vergroten; het zijn al jaren belangrijke onderwerpen op de zorg-agenda’s. Het wordt gezien als een veelbelovende koers voor de nijpende personeelstekorten en de toenemende zorgkosten. Bijbehorende buzz-termen als ‘zelfmanagement’, ‘patient empowerment’ en ‘zelfregie’ vliegen ons om de oren. Geef een cliënt de zorg en ondersteuning die aansluit bij de eigen mogelijkheden om te doen wat hij of zij wil.